pengenalan novel

Menurut Rahman Shaari (2001:65), novel ialah karya fiksyen yang panjang.  Di dalamnya terdapat watak, latar, plot dan unsur-unsur fiksyen yang lain.  Ceritanya mengandungi konflik , percubaan menyelesaikan konflik, puncak dan peleraian.  Selain itu , novel juga merupakan karangan berbentuk fiksyen atau cereka, iaitu cerita rekaan.  Nove; ialah cerita panjang yang ditulis dan dikarang dalam bentuk prosa.  Novel dikategorikan sebagai prosa naratif yang sama seperti cerpen.  Jumlah perkataan merupakan ukuran yang digunakan bagi mengkategorikan prosa naratif.  Misalnya, cerita yang mengandungi antara 20 000 – 50 000 patah perkataan dikategorikan sebagai ‘novella’, manakala cereka yang mengandungi lebih daripada 50 000 patah perkataan dikategorikan sebagai novel.

Menurut Shanon Ahmad dalam buku Kamarudin Hj. Husin dan Siti Hajar Hj. Abdul Aziz (1999), mendifinisikan novel sebagai satu bentuk pentadsiran rencaman hidup manusia yang terbina dalam bentuk sastera cereka.  Ia merupakan satu rangkuman tiga faktor utama yang bersaling kait antara satu sama lain, iaitu pengalaman peribadi, realiti rencaman hidup dan imaginasi.   Manakala menurut Kamarudin Hj. Husin dan Siti Hajar Hj. Abdul Aziz (1999), menyatakan novel umumnya merupakan karya panjang dan kompleks sifatnya dengan unsur-unsur utamanya seperti plot, perwatakan, latar dan sudut pandangan.  Lebih terperinci lagi novel adalah sebuah roman yang singkat atau dikenali juga sebagai sebuah prosa panjang yang di dalamnya termuat sebahagian daripada sebuah kehidupan.

Menurut Siti Hajar (2009), perkataan ‘novel’ berasal daripada bahasa Itali ‘novella’, daripada bahasa Sepanyol ‘novela’ dan daripada bahasa Perancis ‘nouvelle’ yang bermaksud ‘ sebuah kisah’ atau ‘sepotong berita’.  Terdapat konflik bagi genre kesusasteraan abad ke-17, iaitu antara karya roman yang panjang dengan novel pendek untuk dibawa kepada definisi novel pada hari ini.  Namun demikian, novel lebih panjang dan lebih kompleks berbanding dengan cerpen dan sekurang-kurangnya mengandungi 40 000 patah perkataan.  Novel bukanlah karangan berbentuk fakta.  Penulis novel disebut novelis.

Selanjutnya lagi, sebuah novel menceritakan tentang watak dan perlakuan mereka dalam kehidupan dengan menitikberatkan ciri naratif.  Novel tidak terikat oleh sebarang bentuk struktur atau format seperti drama dan sajak.  Ada pendapat yang mengatakan novel menceritakan kejadian yang luar biasa daripada kehidupan manusia.  Konteks ini menerangkan bahawa daripada kejadian tersebutlah lahir sesuatu konflik dan pertikaian.  Ia merupakan kisah yang dibukukan dan dianggap sebagai sebuah karya fiksyen yang di dalamnya terkandung imaginasi pengarang.  Sebuah novel ada kaitan erat dengan masyarakat dan yang dapat dikatakan sebagai dokumentasi sosial.  Isinya juga ialah isi masyarakatnya yang menggambarkan perjuangan dalam kehidupan, pertentangan antara keadilan dengan penindasan, konflik antara manusia, alam, ketuhanan dan perasaan masyarakat yang bercampur baur dengan imaginasi dan lain-lain.

Akhir sekali, novel terdiri daripada tiga elemen utama, iaitu plot, perwatakan, latar dan gaya.  Pada umumnya, plot pula merujuk kepada ‘apa’, perwatakan merujuk kepada ‘siapa’ yang terlibat, latar menerangkan ‘dimana’ dan ‘bila’, manakala gaya pula merujuk kepada ‘bagaimana’ cerita tersebut.  Pandangan yang lain mengatakan novel perlu mempunyai elemen tambahan, iaitu tema, konflik dan gaya.  Novel yang baik dikatakan mengandungi unsur penceritaan, sudut pandangan dan dialog.